تولید متراکم ماهی کپور معمولی در سیستم پرورشی بیوفلاک
کد مقاله : 1017-CNF (R1)
نویسندگان
مهدی نادری کوشک *1، مجید شکاری2
1اداره شیلات بهبهان، اداره کل شیلات خوزستان، سازمان شیلات ایران، بهبهان، خوزستان، ایران
2رئیس اداره شیلات بهبهان، اداره کل شیلات خوزستان، سازمان شیلات ایران، بهبهان، خوزستان، ایران
چکیده مقاله
یکی از سیستم‌های آبزی‌پروری که به طور نسبی سودآوری قابل قبولی دارد و هزینه‌های تولید را کاهش می‌دهد، فناوری بیوفلاک است. فناوری بیوفلاک می‌تواند اهداف آبزی پروری پایدار را با استفاده از سیستم بدون تعویض آب دنبال کند. وضعیت اقلیمی کشورمان اقتضا می‌کند که حداکثر بهره‌وری از منابع آبی صورت گیرد. این فناوری به عنوان یک روش جایگزین مؤثر که قادر است اثرات زیست محیطی را کاهش داده و از ورود عامل بیماری جلوگیری نماید، پیشنهاد شده است. در سیستم بیوفلاک، غلظت آمونیاک و نیتریت به طور مؤثری کنترل شده و این امر موجب حفظ سطوح آمونیاک و نیتریت در محدوده قابل قبول برای پرورش ماهی حتی در تراکم‌های بالای ذخیره‌سازی می‌گردد. بنابراین در سیستم بیوفلاک تراکم ذخیره‌سازی ماهی نسبت به سیستم آب تمیز می‌تواند بالاتر باشد. منابع کربنی مانند ملاس به سیستم بیوفلاک اضافه می‌شود. منابع کربوهیدرات اضافه شده به آب در توده‌سازی زیستی مؤثر هستند. با اضافه کردن منبع کربنی به استخر، باکتری‌ها نیتروژن غیرآلی آب را مصرف نموده و توده میکروبی (بیوفلاک) تولید می‌شود که می‌تواند به عنوان غذا مورد استفاده ماهیان پرورشی قرار گیرد. این سیستم برای پرورش ماهی در آب‌های داخلی مناسب می‌باشد اما اجرایی شدن این سیستم در جنوب کشور، مستلزم مطالعه پایلوت می‌باشد.
کلیدواژه ها
فناوری بیوفلاک، پرورش متراکم، کیفیت آب، رشد، کپور معمولی
وضعیت: پذیرفته شده