مروری بر تجربیات پرورش متراکم کپور ماهیان در استخرهای ذخیره آب کشاورزی در شهرستان بهبهان
کد مقاله : 1018-CNF (R1)
نویسندگان
مجید شکاری1، مهدی نادری کوشک *2
1رئیس اداره شیلات بهبهان، اداره کل شیلات خوزستان، سازمان شیلات ایران، بهبهان، خوزستان، ایران
2اداره شیلات بهبهان، اداره کل شیلات خوزستان، سازمان شیلات ایران، بهبهان، خوزستان، ایران
چکیده مقاله
وضعیت اقلیمی کشورمان اقتضا می‌کند که حداکثر بهره‌وری از منابع آبی صورت گیرد. پرورش متراکم ماهی در استخرهای ذخیره آب کشاورزی از ظرفیت‌های توسعه آبزی‌پروری در شهرستان بهبهان است. پرورش ماهی در این استخرهای دومنظوره هیچگونه مصرف آبی را به همراه ندارد و روشی برای استفاده بهینه از آب است. از مزایای این روش می‌توان به اشتغال‌زایی، غنی‌سازی آب و خاک و افزایش کیفیت و کمیت محصولات کشاورزی، کاهش مصرف کودهای شیمیایی، افزایش درآمد کشاورز، افزایش تولید و مصرف ماهی را نام برد. ماهی کپور معمولی و کپور علفخوار (آمور) برای پرورش در آب‌های گرم و شیرین با دمای بالای 20 درجه سانتی‌گراد توصیه شده‌اند. بهار فصل ماهی‌دار کردن استخرهای ذخیره آب است. ماهی کپور همه‌چیزخوار و ماهی آمور گیاهخوار می‌باشد. در استخرهای دومنظوره غذاهایی مانند ذرت، گندم، جو، کنجاله سویا و انواع سبوس برای تغذیه کپور و علوفه مانند یونجه و شبدر برای تغذیه آمور استفاده می‌شود. برای تغذیه کپور از خوراک کنسانتره (پلت) و اکسترود نیز استفاده می‌گردد. غذای ماهی آمور باید حدود ۲ ساعت قبل از غذای کپور داده شود. در حال حاضر، در شهرستان بهبهان پرورش متراکم ماهی کپور معمولی و آمور در استخرهای ذخیره آب کشاورزی در حال انجام است و نتایج مثبتی داشته است.
کلیدواژه ها
پرورش متراکم، ماهیان گرمابی، استخر ذخیره آب، کپور معمولی، آمور
وضعیت: پذیرفته شده