تجزیه کمی، کیفی و قابلیت آبکافت همی‌سلولز هسته خرما
کد مقاله : 1063-CNF
نویسندگان
داوود عطائی *
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی
چکیده مقاله
در این پژوهش، قابلیت آبکافت آنزیمی بخش همی سلولز هسته خرما، با هدف تولید مواد دارای ارزش افزوده مورد تحقیق قرار گرفت. برای استخراج همی‌سلولز، دو دستور کار یا پروتکل استفاده گردید. دستور کار شماره1 عبارت بود از استخراج همی سلولز با محلول قلیایی نسبتا غلیظ در دمای اتاق. دستور کار شماره2 به این ترتیب بود که ابتدا هسته خرما در معرض محلول قلیایی رقیق با دمای بالا قرارگرفت و سپس طبق دستور کار شماره 1، همی‌سلولز استخراج گردید. واحدهای قندی سازنده همی سلولز 1 و 2 ، با روش کروماتوگرافی مایعی با کارایی بالا و گروههای جانبی آنها با روش اسپکتروسکوپی مادون قرمز شناسایی گردید. مقدار لیگنین چسبیده به دو همی‌سلولز اندازه‌گیری شد. در مرحله بعد، همی سلولز 1 و 2 در معرض دو اندوزایلاناز تجاری به نامهای ورون 191 و پنتوپان منو‌بی‌جی قرار داده شد و قابلیت آبکافت آنزیمی آنها در شرایط بهینه مطالعه گردید. محصولات حاصل از آبکافت، توسط کروماتوگرافی مایعی با کارایی بالا مورد تجزیه کمی و کیفی قرار داده شد. نتایج نشان داد که بخش قابل توجهی از هسته خرما را همی‌سلولز از نوع زایلان تشکیل می دهد به طوری که زایلان 1 قابلیت آبکافت توسط آنزیمهای فوق را نداشته اما زایلان 2 این قابلیت را داراست و حاصل آبکافت، تولید زایلوالیگوساکاریدها به عنوان ترکیبات با ارزش پری‌بیوتیکی است.
کلیدواژه ها
هسته خرما، ، همی سلولز، زایلان
وضعیت: پذیرفته شده